Άγιοι Τόποι Προσκυνηματικά Ταξίδια,μοναδικά Κειμήλια και Θησαυροί.
Αμέτρητα μνημεία που σημαδεύουν τη αυγή των Χριστιανικών Χρόνων.
Πακέτα οργανωμένων εκδρομών για Αγίους Τόπους από Θεσσαλονίκη & Αθήνα.
Χαρίστε στον εαυτό σας μοναδικές στιγμές ταξιδεύοντας σε τόπους που θα σας χαρίσουν μαγευτικές στιγμές.
Ένα μοναδικό ταξίδι στη παλιά πόλη των Ιεροσολύμων που αποτελεί
μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Άγιοι Τόποι. Ο όρος Άγιοι Τόποι αναφέρεται στις περιοχές της Παλαιστίνης σήμερα και του Ισραήλ που έχουν ιστορική και θρησκευτική αξία κυρίως για το Χριστιανισμό, αλλά και για τον Ιουδαϊσμό και τον Ισλαμισμό. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι τόποι εκείνοι στους οποίους διαδραματίσθηκαν τα εις τη Καινή Διαθήκη.
Από τους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού άρχισαν να συρρέουν στους Αγίους Τόπους ευλαβείς προσκυνητές και σιγά σιγά να καθιερώνονται τα προσκυνήματα. Ακόμα και μετά την άλωση της Ιερουσαλήμ από τους Άραβες το 637 εξακολουθούσαν ακώλυτες οι αποδημίες των Χριστιανών στους Αγίους Τόπους.
Υπό τον όρο status quo γενικά νοείται το σύνολο των κανόνων που ορίζουν τα δικαιώματα και τα προνόμια που έχουν διάφοροι εκκλησιαστικοί οργανισμοί επί της ιδιοκτησίας και λατρευτικής χρήσης των Αγίων Τόπων.
Οι Άγιοι Τόποι παρέμειναν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1517 μέχρι της υπαγωγή της Παλαιστίνης στην Βρετανική προστασία το 1918. Υπό την Οθωμανική Διοίκηση απέκτησε μεγάλη ισχύ το Τάγμα των Φραγκισκανών το οποίο ήταν υπό την προστασία διαφόρων δυτικών δυνάμεων και κυρίως της Γαλλίας. Η τελευταία, με το σύστημα των διομολογήσεων, ουσιαστικά έλεγχε την οικονομική ζωή της Οθωμ. Αυτοκρατορίας. Ανάλογα με τις διεθνείς συγκυρίες και τις εσωτερικές ανάγκες της Αυτοκρατορίας, άλλαζε διαρκώς το καθεστώς των Προσκυνημάτων και τα δικαιώματα των διαφόρων χριστιανικών “μιλλέτ”. Η κατάσταση σταθεροποιήθηκε το 1757 υπό την πίεση της Ρωσίας. Τότε εκδόθηκε φιρμάνι με το οποίο παρέχονταν κυριαρχικά δικαιώματα στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο οπότε αυτό απέκτησε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους των Προσκυνημάτων.
Τα δικαιώματα και τα προνόμια δόθηκαν σε “εθνικές” Εκκλησίες {μιλλέτ) και όχι σε κεντρικούς εκκλησιαστικούς οργανισμούς. Από πλευράς Ορθοδόξων τα προνόμια κατέχει το “Ρωμαίικο” Πατριαρχείο, όπως παλαιότερα κατείχε και η Γεωργιανή Εκκλησία. Από τους Μονοφυσίτες προνόμια έχουν η Αρμενική, η Αιθιοπική και η Κοπτική Εκκλησία ξεχωριστά. Η Καθολική Εκκλησία έχει προνόμια μέσω του εκεί Τάγματος των Φραγκισκανών. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή πέρασε στην Εντολή (Mandate) της Βρετανίας με απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών. Στη σχετική συνθήκη, άρθρο 14, υπάρχει πρόβλεψη για τη διατήρηση του στάτους των Αγίων Τόπων. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την απόσυρση της Βρετανίας, η πόλη της Ιερουσαλήμ υπήχθη σε ειδικό καθεστώς με απόφαση του ΟΗΕ. Βάσει αυτής της απόφασης διατηρήθηκε το status quo.
Η Ισραηλινή κυβέρνηση αφήνει τη διοίκηση των Προσκυνημάτων στις διάφορες Εκκλησίες και παρέχει οικονομική βοήθεια για τη διατήρησή τους. Σε διεθνές επίπεδο, το Ισραήλ επιβεβαίωσε τη διατήρηση του status quo με τη “Θεμελιώδη Συμφωνία” που συνήψε με το Βατικανό το 1993. Κατά καιρούς τα δικαιώματα έχουν γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης μεταξύ χριστιανικών οργανισμών, κυρίως δε μεταξύ του Ορθόδοξου Πατριαρχείου, του Τάγματος των Φραγκισκανών και το Αρμενικό Πατριαρχείο. Αυτοί οι τρείς οργανισμοί ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των ιερών χώρων. Άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στην αντιπαράθεση είναι διάφορες ευρωπαϊκές δυνάμεις, το κράτος του Ισραήλ, και ο ΟΗΕ.
